زبانحال امام صادق علیه‌السلام قبل از شهادت
شاعر : قاسم نعمتی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : غزل
اگر چه بر همه عـالم گـره گشا بودم میـان مـوج مصیـبـات مـبـتـلا بـودم
همیشه غفلت اصحاب دردِسر ساز است به وقت فـتنه چه بی یار و آشنا بودم
کنـار منـبـر من مکـتب جـدیـد زدند در آن غبار زمان چشمۀ هُـدی بودم
حیققت همه قرآن میان قلب من است منـم که بر هـمۀ خـلـق رهـنـما بودم
همیـن که شعـلۀ آتش به خانه‌ام افـتاد نفـس نفـس زدم و یاد خـیـمه‌ها بودم
شبی که از همه سو ریختند در خانه فقـط به یـاد غـریـبیِ مـرتـضی بودم
اگرچه شکر خدا دختری نسوخت ولی به یـاد شــام غـریـبـان کـربـلا بـودم
سرم برهنه، شبانه کسی ندید چه شد به یـاد شام و نـظرهای بی‌حـیا بودم
کمی ز روضۀ گـودال بر سـرم آمد به گیـسوان پریشان چو در نوا بودم
نخورد یک نوک نیزه به پیکـرم اما بـه یـاد قـاری بـالای نـیـزه‌هـا بـودم
|